مایاها و سایر اقوام آمریکای مرکزی اولین کسانی بودند که گوجه فرنگی را کشت کردند. اسپانیایی‌ها در سال ۱۵۲۰ گوجه فرنگی را از مکزیک به کشورشان بردند و استعمارگران بریتانیایی آن را به ایالات متحده منتقل کردند. با این حال، مردم آمریکا کمی طول کشید تا این میوه دوست‌داشتنی را به‌طور گسترده استفاده کنند.

گوجه فرنگی چگونه به ایران رسید؟

اروپایی‌ها ابتدا از طریق ترکیه و ارمنستان به ایران آوردند. در دوره قاجار، شاهزادگان ایرانی به اروپا سفر کردند و این ارتباطات باعث شد گوجه فرنگی وارد ایران شود. بنابراین، احتمالاً این گیاه کمتر از دو قرن قدمت در ایران دارد و اولین بار در زمان ناصرالدین شاه قاجار کشت شد.

خانواده معیری که مزرعه‌شان نزدیک فرودگاه مهرآباد امروزی بود، نخستین کسانی بودند که میوه را در ایران پرورش دادند. برخی منابع نیز باغ فردوس را به عنوان اولین محل کشت آن در ایران معرفی می‌کنند.

میوه با  ارزش در سفره ایرانی

از زمان ورودش به ایران، مردم به تدریج آن را پذیرفتند و اکنون به ندرت می‌توان غذایی یافت که در آن از گوجه یا رب گوجه فرنگی استفاده نشده باشد. ایران در حال حاضر هفتمین کشور جهان از نظر تولید آن است. ایرانی‌ها به حدی به این میوه علاقه دارند که آن را نه تنها در غذاهای پخته، بلکه به صورت خام در وعده‌های صبحانه و عصرانه با پنیر و خیار مصرف می‌کنند.

محصول تولید شده از گوجه فرنگی مرغوب

این میوه یکی از چاشنی‌های پرمصرف غذاهای ایرانی است که معمولاً به صورت سرخ شده یا پخته استفاده می‌شود. در گذشته، زنان ایرانی این رب را در خانه تهیه می‌کردند، اما با تغییر سبک زندگی، افزایش جمعیت و کمبود امکانات، تولیدش به صورت صنعتی گسترش یافت. امروز، صنعت این میوه یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین صنایع ایران محسوب می‌شود.

رب گوجه فرنگی چی چی لاس

با استفاده از رب گوجه فرنگی چی چی لاس و دیگر برندهای شرکت خزر عصاره وارنا، هم لیکوپن مورد نیاز بدن را تامین می‌کنید و هم از کیفیت بالای رب مطمئن خواهید بود. این شرکت با بهره‌گیری از دستگاه‌های پیشرفته و نظارت کارشناسان تغذیه و بهداشت، این رب با بهترین کیفیت را تولید می‌کند.