در گذشته زیتون به روش سنتی فرآوری و تهیه می شد.زیتون شکسته نمکی اولین و شناخته ترین نوع زیتون فرآوری شده در ایران می باشد.این نوع زیتون فقط به وسیله آب و نمک خالی تهیه شده و از نظر متخصصین بهترین نوع زیتون به شمار میرود.در زمره بدترین نوع زیتون ها نیز کنسرو زیتون سیاه را می توان نام برد.کنسرو زیتون سیاه در ایران به وسیله مشتقات آهن تهیه می شود و فاقد اثر دارویی نمونه مشابه خارجی آن است.
زیتون چیده شده از درخت دارای طعم تلخی و غیر قابل خوردن است؛لذا برای از بین بردن تلخی ابتدا فرآوری می شود.
فلفل قرمز یا انواع گیاهان مدیترانه ای برای زیتون سیاه و لیمو یا فلفل سبز تند یا فلفل قرمز برای زیتون سبز از جمله موارد مورد علاقه است. رازیانه، سرکه شراب یا سیر را می توان برای ایجاد طعم به هر زیتون اضافه کرد. باید توجه داشت زمان لازم برای گرفتن این طعم ها می تواند از یک هفته برای فلفل کامل تا چند ماه برای طعم لطیف تر مانند رازیانه گیاهی می باشد. زیتون های سبز بدون هسته را می توان برای افزودن رنگ، طعم و بافت پر کرد. بادام، پیاز سفید، فلفل ورقه شده، قارچ، ماهی کولی و خمیر فلفل رایج ترین افزودنی های فرآوری زیتون هستند.
ماشین های برداشت اخیراً به تجهیزات باغ های زیتون اضافه شده است. این ماشین ها می توانند تنه درختان را گرفته و آن ها را تکان دهند.پس از اتمام برداشت محصول یک درخت، تورهای پر از زیتون در سبدها یا جعبه ها خالی می شوند و سپس به کارخانه فرآوری منتقل می شوند.
در کارخانه فرآوری، کیسه های زیتون در سطل های ۴۵۰ کیلوگرمی خالی می شوند. از سطل ها، زیتون ها روی نوار نقاله ها قرار می گیرند و از کنار دمنده ای عبور می کنند که برگ ها و شاخه ها و ذرات کثیفی را از میوه جدا می کند. آن ها در آب خالص شسته شده و در بشکه های مخصوص قرار می گیرند.
برای فرآوری زیتون سبز با آب نمک، ۱۲-۱۴ درصد نمک و آب به بشکه های پر از زیتون اضافه می شود. یک فنجان آب نمک فعال زنده به هر بشکه اضافه می شود. محلول فعال زنده، آب نمکی است که قبلا برای فرآوری زیتون استفاده شده است و حاوی مخمرهای هوازی و قندهای موجود از زیتون هایی است که در آب نمک تخمیر شده اند. این محلول فعال به اندازه کافی مخمر را برای شروع فرآوری به دسته جدید آب نمک منتقل می کند. اگر نمک و آب به تنهایی به زیتون ها اضافه می شد، تخمیر به خودی خود آغاز نمی شد. بنابراین آب نمک فعال زنده یک شروع کننده (آغازگر) است.
برای اندازه گیری درصد نمک موجود در محلول بشکه ها، از نمک سنج یا اندازه گیر وزن مخصوص استفاده می شود.برای زیتون سبز، هر دو تا سه هفته میزان شوری نسبت به شوری اولیه (۱۲-۱۴% )، حدود ۲% افزایش می یابد. زیتون سیاه با شوری ۸-۹ درصد شروع به فرآوری می کند. این مقدار هر ۲ هفته ۱-۲% افزایش می یابد تا زمانی که حداکثر شوری ۲۲-۲۴% حاصل شود.
پس از اتمام فرآوری، بشکه های زیتون را روی میز لرزان خالی کرده و با آب تمیز شستشو می دهند. میز تکان دهنده زیتون ها را بر اساس اندازه دسته بندی می کند. در حالی که بازرسان میوه های آسیب دیده راتشخیص داده و حذف می کنند. زیتون ها را به ایستگاه دیگری منتقل می کنند و در آنجا هسته می گیرند و سپس پر می کنند.
در آخر ایستگاه بسته بندی، آن ها را در شیشه هایی پر می کنند که با محلول نمکی (سالین) ۸-۱۱٪ پر شده است. اگر سالین طعم دار باشد، گیاهان یا طعم دهنده های دیگر نیز به آب نمک اضافه می شود. سپس شیشه ها برای ایمنی درب بندی و مهر و موم می کنند.
شرکت صنایع غذایی خزر عصاره وارنا با بیش از دو دهه تجربه موفق و با دراختیار داشتن مجموعه کاملی از دانش، توان، تجربه و تخصص و بهرمندی از کارشناسان و نیروهای مجرب، ضمن ارائه طیف وسیعی از خدمات تخصصی بازرگانی اقدام به تولید زیتون شور در بسته بندی مختلف با اوزان مورد نیاز در سطح بین اللملی نموده است.
شما میتوانید انواع محصولات برگرفته از آن را از طریق سایت با کیفیتی فوقالعاده، بستهبندی بسیار عالی، طعمی بسیار لذیذ و از همه مهمتر با قیمتی مناسب به راحتی خریداری نمایید. زیتون شور چی چی لاس یکی از لذیذترین و با کیفیتترین ها در بازار میباشد.