روش های فرآوری زیتون در کارخانجات

زیتون شور چی چی لاس یکی از محصولات استراتژیک در صنعت کشاورزی و غذایی ایران است که به دلیل کیفیت بالا،طعم منحصر به فرد و ارزش غذایی بالا، تقاضای زیادی در بازارهای داخلی و خارجی دارد. صادرات زیتون شور چی چی لاس می تواند به عنوان یکی از مسیرهای درآمدزایی و توسعه اقتصادی، نقش مهمی ایفا کند. می توانید با مطالعه این مقاله با روش های فرآوری زیتون و نکات تاثیرگذار بر آن و هم چنین ویژگی های محصول چی چی لاس برای صادرات آشنا شوید.

مواد مورد استفاده در تولید زیتون فرآوری شده

خود زیتون مهم ترین ماده خام در فرآوری زیتون است. بسته به روش پردازش از آب خالص، سود سوزآور یا نوعی محلول قلیایی و نمک دانه درشت استفاده می شود.

طعم دهنده ها را می توان به آب نمک اضافه کرد. فلفل قرمز یا انواع گیاهان مدیترانه ای برای زیتون سیاه و لیمو یا فلفل سبز تند یا فلفل قرمز برای زیتون سبز از جمله موارد مورد علاقه است. رازیانه یا سیر را می توان برای ایجاد طعم به هر زیتون اضافه کرد. باید توجه داشت زمان لازم برای گرفتن این طعم ها می تواند از یک هفته برای فلفل کامل تا چند ماه برای طعم لطیف تر مانند رازیانه گیاهی می باشد. زیتون های سبز بدون هسته را می توان برای افزودن رنگ، طعم و بافت پر کرد. بادام، پیاز سفید، فلفل ورقه شده، قارچ، ماهی کولی و خمیر فلفل رایج ترین افزودنی های فرآوری زیتون هستند.

فرآیند تولید زیتون فرآوری شده

نکته کلیدی طعم، رنگ و بافت زیتون، زمان صحیح برداشت است. بدیهی است که میوه را می توان زمانی برداشت کرد که سبز و نارس باشد، کاملاً رسیده تا سیاه یا هر مرحله ای در بین آن باشد.

میوه های قدیمی تر را می توان با نمک یا خشک کردن فرآوری کرد تا محصولی شور و چروکیده تولید شود. میوه آسیب دیده را می توان با پرس کردن آن برای استخراج روغن استفاده کرد. ایجاد کننده ویژگی های مورد نظر تولید کننده و مصرف کننده در فرآوری زیتون، ترکیبی از زمان برداشت، نوع فرآوری و طعم دهنده ها است.

دیگر روش های فرآوری زیتون در کارخانجات

تیمار قلیایی

کارخانه های فرآوری ممکن است از روش های دیگری برای فرآوری زیتون استفاده کنند. تیمار قلیایی برای رفع تلخی زیتون انجام می شود. زیتون حاوی اولئوروپئین است و این ماده (ترکیبی به نام گلوکوزید) است که باعث تلخی آن ها هنگام خوردن مستقیم از درخت می شود. به گفته متخصصان فرآوری، زیتون های فرآوری شده با قلیا نرم، اسفنجی یا سفت (اما نه ترد) هستند و بیشتر طعم آن از بین رفته است.

تیمار قلیایی توسط محلولی قلیایی که محصول جانبی خاکستر چوب است، انجام می شود. زیتون ها به مدت ۲۴ ساعت در محلول های قلیایی خیس می شوند (بر خلاف شش تا هشت هفته ای که برای فرآوری زیتون با آب نمک لازم است). در این مدت شیره اولئوروپئین را بیرون کشیده می شود تا تلخی طبیعی زیتون را از بین ببرد و آن را خوراکی کند. متأسفانه قلیا رنگ و بافت زیتون را تغییر می دهد و بسیاری از مواد مغذی آن را از بین می برد.

فرآوری خشک (سبک یونانی) زیتون

در این روش زیتون های سیاه چاق و چله در بشکه هایی با سنگ نمک خشک (هیچ مایعی اضافه نمی شود) قرار می گیرند. نمک تلخی را از بین می برد و آن را از زیتون بیرون می کشد. زیتون ها را روزانه به هم می زنند و مایع ارغوانی رنگی که از آن ها خارج می شود از کف بشکه ها تخلیه می شود. پس از چهار تا شش هفته، زیتون ها را آبکشی می کنند تا نمک و گلیکوزید از بین برود و به آرامی با روغن پوشانده می شود. بافت و رنگ آن ها چروکیده و بنفش است. این ویژگی ها علیرغم طعم عالی و ارزش غذایی زیتون های خشک شده برای برخی ناخوشایند است.

آشنایی با زیتون شور چی چی لاس و چرا برای صادرات این محصول را انتخاب کنیم؟

۱. کیفیت بی‌نظیر:
زیتون‌های استفاده‌شده در محصولات خزر عصاره وارنا از بهترین باغات ایران تهیه می‌شوند و با فرآوری دقیق و استانداردهای جهانی تولید می‌شوند.
۲. تنوع در طعم و بسته‌بندی:
این شرکت با ارائه زیتون شور چی چی لاس در بسته‌بندی‌های متنوع نیازهای مختلف مشتریان را تامین می‌کند.
۳. تطابق با استانداردهای جهانی:
محصولات خزر عصاره وارنا دارای تمامی گواهینامه‌های بهداشتی و کیفی لازم برای صادرات هستند، از جمله:
• استاندارد HACCP
• گواهینامه ISO
• گواهی ارگانیک (برای برخی محصولات خاص)
۴. ماندگاری و طراوت محصول:
فناوری پیشرفته در تولید و بسته‌بندی محصولات این شرکت، ماندگاری بالا و حفظ طراوت زیتون‌ها را تضمین می‌کند.

برای اطلاعات بیشتر و آغاز همکاری، با ما تماس بگیرید.