

رب را در شرایط خلأ تولید میکنند تا بتوان حرارت کمتری برای تغلیظ آن استفاده کرد. این کار باعث حفظ رنگ قرمز طبیعی رب و جلوگیری از تیره یا سیاه شدن آن میشود. کاهش حرارت همچنین به حفظ ترکیبات مفید آن کمک میکند.

پودر گوجهفرنگی از گوجههای خشکشده تهیه میشود. این محصول سرشار از لیکوپن و ترکیبات آنتیاکسیدانی و ضدسرطانی است. با این حال، ویتامین C آن به دلیل فرآیند تولید و خشککردن، به طور کامل از بین میرود.

پس از بستهبندی، قوطیهای رب را برای استریل شدن درون دستگاه اتوکلاو قرار میدهند. این دستگاه با حرارت بالا میتواند کپکها و مخمرهای احتمالی را از بین ببرد. به همین دلیل، رب بستهبندیشده تا پایان تاریخ انقضا بدون نگرانی از فساد، قابل نگهداری است.
خیر. میزان نمک در ربهای صنعتی بین ۱ تا ۲ درصد است و اگر بیشتر باشد، تخلف محسوب میشود. با توجه به اینکه رب به مقدار زیاد در رژیم غذایی استفاده نمیشود، محدودیتی برای مصرف آن در بیماران فشار خونی وجود ندارد، مگر اینکه فرد به گوجهفرنگی حساسیت داشته باشد.

لیکوپن موجود در رب گوجهفرنگی به دلیل قرار گرفتن تولید در معرض حرارت و گرما، بیشتر از لیکوپن موجود در گوجه فرنگی تازه است، اما ویتامینها به خصوص ویتامین C موجود در رب، به دلیل همین گرما و حرارت تا حد زیادی تخریب میشوند و از بین میروند. به طور کلی، رب گوجهفرنگی از نظر وجود میزان لیکوپن، آنتیاکسیدانها و مواد ضدسرطانی به مراتب از خود گوجهفرنگی بهتر اما ویتامینهای آن کمتر است.
نه. قرمزی رنگ رب به روش تهیه آن بستگی دارد. به دلیل اینکه ربهای گوجهفرنگی امروزی را در خلأ تهیه میکنند، معمولاً رنگ آنها قرمز است و به سیاهی نمیزند. البته ربهایی که خیلی روشن هستند هم از گوجههای کال و نرسیده تهیه شدهاند و تیرگی بیش از حد رب هم میتواند نشاندهنده این مسئله باشد که دستگاه خلأ کار خود را به درستی انجام نداده است.

کنسروهای گوجهفرنگی، همان گوجهفرنگیهای تازه، پوست کنده و کمی حرارت دیده هستند که معمولاً در آب و نمک نگهداری میشوند. این گوجهها تمام خواص گوجهفرنگی تازه را (البته به جز ویتامین C) دارند. پودر گوجهفرنگی هم گوجهفرنگی خشک شده است که حاوی لیکوپن و ترکیب های آنتیاکسیدانی و ضدسرطانی است اما میتوان ادعا کرد که ویتامین C این محصول کاملاً از بین رفته است.